İlk defa duyduğum bir müziğin akısına bırakıyorum kendimi… Nedensizce… Kendimi arıyorum derken ritimlerde biraz daha kayboluyorum… Kalbimin kırıntılarını topluyorum… Yerine koyuyorum her bir parçayı… Zaman aşımına uğramış aşklarımın hepsi lanetlenmiş. Benden çok az şey var artık kalbimde…

Yeniden doğmuş gibiyim… Sanki Tanrı, ruhumu bana ‘bugün’ verdi… Önce yasadığımı anladım… Sonra bir kalbim olduğunu… 18 yasında doğmak Ne kadar garip… İlk nefes aldığımda yaşayamam sandım ama Bak günahkâr bir şehrin ihanet dolu sabahlarındayım şimdilerde ve Sorgusuz, sualsiz işkenceler yasıyor damarlarımda… Kalbim; mezarının beyazlıklarıyla, karanlıklar altında yatıyor... Mumyalandım... Tenim kokuyor... Düşüncelerim çürüyor. Kaçıncı kez ölüp dirilmiştim bilmiyorum... Oysa kanlıydı ellerim... Çok kişi öldürmüştüm kendimle birlikte... Ardı arkası kesilmiyordu cinayetlerimin…

İşte sonuncu dirilişimdeyim…
Gözlerimi açtım hayata…
Ve karşımda sen…
Cansız bir manken gibi…
Öylece kıpırtısız beni izliyorsun…
Ve yüzündeki masumiyet:
Yaşanmış aşkların bilinçaltındaki dürtüsünü yenebilmek için taktığın bir maske.. En kendin olduğun dakikalardan birindesin yine… Bunu fark edebiliyorum…

Anlamını bilmediğim sözcükler gibi yabancısın bana… Silgim kadar acımasızdın geçmişini silerken, belki silgi tozlar kadar kirli… Ve hayatımda açtığım bu yeni sayfa kadar karalanmaya mahkûm.
Şimdi benimle olacağın zaman içindeki yaşayacağın masalını okuyacağım sana.. İyi dinle… Çünkü tekrarı olmayacak.

‘‘Bir varmış...

Yorumlar

Popüler Yayınlar